Dışarıdaki işlerimi halletmiş eve geliyordum. Hiçbir sıradanlık yoktu.Yol aynıydı.Cadde aynı,güzergah aynıydı.Köşedeki market aynı,kahvede zamanlarını boşa geçiren ağabeyler aynı ağabeylerdi.Ama bir dakika küçük de olsa farklılık vardı galiba ; kapı önünde top oynayan çocukların sayısı biraz daha fazlaydı. Vazgeçiyorum tespitimden; yaz ayındayız ,tatildeyiz evde duramayan çocuklar nerede duracaklardı?Hepsi de mahallemizin çocuklarıydı ve tanıyordum top peşinde koşan çocukları. Tam bizim kapıya yaklaşmış ve “ evet Melih Efendi, her şey yerli yerinde,her şey olağan halinde …” diye başlayan cümleyi kendi kendime söylemeye başlamıştım ki o da neydi? Evet yanılmıyordum, gözlerim yanıltmıyordu beni…
Evimizin önündeki ağacın dibinde 1 adet Teşekkür Belgesi, 1 Adette Başarı Belgesi bulunuyordu.Kırış,kırış olmuşlar ve ağacın dibine atılmışlardı. Evet yanlış okumadınız geçtiğimiz hafta Cuma günü 16 milyon öğrenciye verilen karnelerin yanında başarılı öğrencilere verilen teşekkür belgesi ve okul idaresinin uygun bulduğu öğrencilere verilen başarı belgesi bizim kapının önündeki ağacın dibindeydi!
Şimdi, “Melih abartma belki bu belgeler bir öğrencimizin zevkle,neşeyle aldığı belgelerdi” tarzında vaziyeti kurtarıcı iyi niyetli bir açıklama yapabilir ve şöyle devam edebilirsiniz: bu zeki öğrenci kardeşimiz bu belgeleri pencerenin yanındaki sehpanın üzerine koymuş olabilir. Ve havalar sıcak olduğundan ev sakinleri pencereyi açabilir.Pencerenin açık olmasını fırsat bilen,zalim rüzgarda esip bütün senenin emeklerine tekabül eden güzelim belgeleri uçurup sizin kapının önündeki ağacın altına fırlatıp atmış olabilir.
Tamamen iyi niyetle dolu bir tahmin ama maalesef ki geçerliliği yok…
Öğrencilerin artık notlarına her an internetten bakabildiği,karnenin kağıt parçasından öteye gitmeye bir dönemde yaşıyoruz artık. Yeni nesil öğrenci neden umursasın ki bu kağıt parçasını? Ona göre karne bir kağıt parçası ve yanında verilen Takdir,Teşekkür,Onur Belgesi,Başarı Belgesi gibi kağıt parçaları da birer eşantiyondan ibaret.
Bireyi başarıya götüren en önemli unsur bireyin başarılı olduğu takdirde alacağı ödüldür. Ve bu ödül bireyin daha sonraki başarılarına da katkı sağlayacaktır.
Neden böyle oldu acaba? 1.sınıftayken karnelerine kurdeleler takıp, şeffaf dosyalarda saklayan nesil nerede şimdi? Özen nerede? Titizlik nerede? Bu sorulara cevap bulduğumuzda kocaman sorunlarımız için de bir nebze de olsun çözüm önerileri bulacağımız kanaatindeyim.
Sıradan eve varma yolculuğumun son adında büyük bir olağanüstülükle karşılaştım böylece…
Evimizin önündeki ağacın dibinde 1 adet Teşekkür Belgesi, 1 Adette Başarı Belgesi bulunuyordu.Kırış,kırış olmuşlar ve ağacın dibine atılmışlardı. Evet yanlış okumadınız geçtiğimiz hafta Cuma günü 16 milyon öğrenciye verilen karnelerin yanında başarılı öğrencilere verilen teşekkür belgesi ve okul idaresinin uygun bulduğu öğrencilere verilen başarı belgesi bizim kapının önündeki ağacın dibindeydi!
Şimdi, “Melih abartma belki bu belgeler bir öğrencimizin zevkle,neşeyle aldığı belgelerdi” tarzında vaziyeti kurtarıcı iyi niyetli bir açıklama yapabilir ve şöyle devam edebilirsiniz: bu zeki öğrenci kardeşimiz bu belgeleri pencerenin yanındaki sehpanın üzerine koymuş olabilir. Ve havalar sıcak olduğundan ev sakinleri pencereyi açabilir.Pencerenin açık olmasını fırsat bilen,zalim rüzgarda esip bütün senenin emeklerine tekabül eden güzelim belgeleri uçurup sizin kapının önündeki ağacın altına fırlatıp atmış olabilir.
Tamamen iyi niyetle dolu bir tahmin ama maalesef ki geçerliliği yok…
Öğrencilerin artık notlarına her an internetten bakabildiği,karnenin kağıt parçasından öteye gitmeye bir dönemde yaşıyoruz artık. Yeni nesil öğrenci neden umursasın ki bu kağıt parçasını? Ona göre karne bir kağıt parçası ve yanında verilen Takdir,Teşekkür,Onur Belgesi,Başarı Belgesi gibi kağıt parçaları da birer eşantiyondan ibaret.
Bireyi başarıya götüren en önemli unsur bireyin başarılı olduğu takdirde alacağı ödüldür. Ve bu ödül bireyin daha sonraki başarılarına da katkı sağlayacaktır.
Neden böyle oldu acaba? 1.sınıftayken karnelerine kurdeleler takıp, şeffaf dosyalarda saklayan nesil nerede şimdi? Özen nerede? Titizlik nerede? Bu sorulara cevap bulduğumuzda kocaman sorunlarımız için de bir nebze de olsun çözüm önerileri bulacağımız kanaatindeyim.
Sıradan eve varma yolculuğumun son adında büyük bir olağanüstülükle karşılaştım böylece…
Durup,düşündüm.Düşündüm… Evet evet kesinlikle tüm eğitim sorunlarımıza cevaplar buradaydı.
Kıymetli okuyucu bitirirken sormadan edemeyeceğim: “ Sizin karneleriniz-belgeleriniz nerede ? “
Kıymetli okuyucu bitirirken sormadan edemeyeceğim: “ Sizin karneleriniz-belgeleriniz nerede ? “
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder